Undirvagn úr stálbeltum með gúmmípúðum er samsett uppbygging sem sameinar styrk og endingu stálbelta með höggdeyfingu, hávaðaminnkun og vegverndareiginleikum gúmmís. Hann gegnir mikilvægu hlutverki í ýmsum vélrænum notkunarmöguleikum, sérstaklega í aðstæðum þar sem bæði utanvegaakstur og akstur í þéttbýli/malbikuðum vegum er nauðsynlegur. Hér eru helstu notkunarsvið og kostir hans:
1. Byggingarvélar:
Gröfur:Þau eru mjög algeng í þéttbýlisbyggingum, viðhaldi vega, landmótun og öðrum aðstæðum þar sem þau þurfa að starfa nálægt byggingum eða aka oft á malbikuðum vegum. Gúmmíbeltar draga verulega úr skemmdum á malbikuðum og steyptum vegum, lækka hávaða og titring við akstur, auka þægindi ökumanns og lágmarka truflun á umhverfinu.
Lítil/Meðalstór jarðýtur/hleðslutæki:Þessir eru einnig mikið notaðir í aðstæðum þar sem þarf að skipta á milli malbikaðra vega (eins og á borgarverkefnum, verksmiðjusvæðum) og mjúks jarðvegs (eins og jarðvinnu, byggingarúrgangs). Gúmmíbeltar bjóða upp á betri vegvernd og sléttleika.
Smábeltahleðslutæki/Smábeltahleðslutæki:Þessar vélar eru hannaðar til að vera fjölhæfar og sveigjanlegar í þröngum rýmum og á ýmsum landslagi, þar á meðal innandyra. Gúmmíbelta stálbeltir eru nánast staðalbúnaður og veita bæði meðfærileika og vegvænleika hjólavéla og grip, stöðugleika og aðlögunarhæfni beltavéla.
Borvélar/Stálvélar:Þegar ekið er inn á byggingarsvæði í þéttbýli eða viðkvæm svæði er mikilvægt að lágmarka skemmdir á núverandi vegum og draga úr hávaða.
2. Landbúnaðarvélar:
Stórir dráttarvélar:Aðallega notað fyrir akravinnu með miklum afli og þungum álagi. Þegar tíðar flutningar milli akra og sveitavega (steypta vegi, malbikaða vegi) eru nauðsynlegar geta gúmmíbeltabrautir verndað almenningsvegi á áhrifaríkan hátt, dregið úr skemmdum á vegyfirborði vegna veltinga, dregið úr hávaða og titringi við akstur, bætt þægindi við akstur og dregið úr jarðvegsþjöppun (samanborið við hjól hafa belturnar stærra snertiflöt og minni þrýsting).
Þrýstivélar:Á uppskerutímanum, þegar nauðsynlegt er að flytja plöntur langar leiðir eða aka á hörðum vegum, geta gúmmíbeltabrautir verndað yfirborð vegarins og dregið úr áhrifum titrings á nákvæmnisbúnað.
Úðarar/áburður:Stór sjálfknúin tæki þurfa oft að vera akin á almenningsvegum eftir vinnu á ökrum. Gúmmíbeltabrautir eru vegavænni.
3. Sérstök ökutæki:
Slökkviliðsbílar/björgunarbílar:Sumir þungavinnubílar slökkviliðs eða björgunarbílar nota beltagrindur til að auka stöðugleika og burðarþol. Gúmmíblokkir á beltunum gera þeim kleift að ferðast hratt og hljóðlega á malbikuðum vegum eins og borgargötum og gangstéttum, og komast á björgunarstað án þess að valda skemmdum á vegyfirborðinu.
Herflutninga-/verkfræðiökutæki:Í herstöðvum, nálægt svæðum þar sem mannvirki eru til staðar eða þegar leynilegar aðgerðir eru nauðsynlegar er nauðsynlegt að draga úr hávaða og vernda innri vegi stöðvarinnar.
Stórir færanlegir kranar:Sumir þungavinnuflutningakranar sem krefjast afar mikils stöðugleika og lágs jarðþrýstings nota beltagrindur. Gúmmíblokkarnir hjálpa til við að vernda yfirborð vegarins þegar ekið er inn á byggingarsvæði eða þegar farið er inn á stuttar vegalengdir.
4. Skógræktarvélar:
Fellingarvélar/framsendingarvélar:Nútíma skógræktarvélar eru oft notaðar á milli skógarvega (sem geta verið einfaldir vegir eða malar- og steinvegir) og ójöfns skógarlandslags. Gúmmíteppi valda minni skemmdum á vegyfirborði, mynda minni hávaða og veita þægilegri akstur þegar ekið er á tiltölulega hörðum vegum samanborið við hrein stálteppi. Á sama tíma viðhalda þau góðu veggripi og færni í drullugu og bröttu skógarlandslagi.
Helstu kostir þess að bæta við gúmmíblokkum:
1. Verndun malbikaðra vega:Kemur í veg fyrir að stálplötur rispi og mulji malbik, steypu, flísar, marmara og aðrar harðar fletir beint. Þetta er grundvallaratriðið sem knýr notkun þess áfram.
2. Veruleg minnkun hávaða:Gúmmí gleypir og dempar hávaða sem myndast við árekstur stálbrautarplatna á hörðum fleti, sem dregur úr hávaðamengun fyrir borgarumhverfið og rekstraraðila.
3. Að draga úr titringi:Gúmmíblokkir veita dempun, draga verulega úr titringi sem berst í grindina og stýrishúsið við notkun og akstur búnaðarins, sem eykur verulega þægindi stjórnanda og dregur úr þreytu.
4. Að bæta veggrip (á tilteknum undirlagi):Á hörðum, þurrum eða blautum malbikuðum fleti bjóða gúmmíblokkir betra grip en sléttar stálteppi (svipað og dekk), sem dregur úr renni, sérstaklega við uppgöngu eða hemlun.
5. Að lækka jarðþrýsting:Gúmmíblokkir auka snertiflötinn við jörðina, sem dregur enn frekar úr þrýstingi sem búnaðurinn beitir á mjúkan jarðveg (eins og grasflatir, óharðnaðan jarðveg) og lágmarkar sökkvu og skemmdir.
6. Aukin þægindi og hreyfanleiki:Minni titringur og hávaði, ásamt betra gripi á hörðum undirlögum, bæta akstursupplifun og öryggi við akstur.
Hönnunaratriði og takmarkanir:
1. Slit á gúmmíblokkum:Gúmmíblokkir slitna á hörðu og hrjúfu yfirborði og endingartími þeirra er yfirleitt styttri en endingartími stálbeltis. Regluleg skoðun og skipti eru nauðsynleg. Eftir slit minnkar vörn vegaryfirborðsins og hávaðaminnkun.
2. Festingaraðferð:Gúmmíblokkir eru venjulega festar við stálteinaplöturnar (teinatengingar) með boltum eða vúlkaníseruðu lími. Áreiðanleg tengingaraðferð er nauðsynleg til að koma í veg fyrir að teinarnar losni.
3. Kostnaður:Í samanburði við hreinar stálbrautir eykur viðbót gúmmíblokka og festingar þeirra kostnaðinn.
4. Takmarkanir á öfgafullum vinnuskilyrðum:Við mjög erfiðar aðstæður eins og hátt hitastig, hvassar steinar, mikla efnatæringu eða stöðugt þungt álag í drullu, getur endingartími og virkni gúmmíblokka verið lakari en hjá hreinum stálbeltum. Hátt hitastig getur valdið því að gúmmí mýkist og hraðar sliti, og hvassir hlutir geta rispað eða stungið gúmmíið.
5. Þyngd:Lítillega aukin þyngd.
6. Hitadreifing:Gúmmíhúðin getur haft áhrif á varmaleiðni í brautartappanum og hylsunarsvæðinu (þó áhrifin séu venjulega lítil).
Yfirlit:
Undirvagn úr stálbeltum með gúmmípúðum er afrakstur samsetningar verkfræðihönnunar og hagnýtra þarfa. Hann nær framúrskarandi jafnvægi milli akstursgetu utan vega, stöðugleika beltavéla og vegvænleika, lágs hávaða og mikils þæginda hjólatækja. Hann hefur fjölbreytt notkunarsvið, sérstaklega hentugur fyrir færanlegan vélrænan búnað sem starfar bæði utan vega/ómalbikaða vegi og þéttbýlis-/malbikaða vegi. Þegar búnaðurinn þarf að viðhalda sterkri rekstrargetu og færni en vernda jafnframt opinbera eða einkarekna innviði (vegi), er þessi samsetta brautargrind venjulega kjörinn kostur.